....pod względem aktorskim i dialogowym jest znośny, natomiast w warstwie wizualnej jest
nie do zaakceptowania. To wielka szkoda, takie dzieło jak "Buddenbrookowie" zasługuje na
lepszą ekranizację! Wystarczy zwrócić uwagę na zdjęcia Pasqualino de Santisa do
genialnej "Śmierci w Wenecji" Viscontiego, Rudolfa Blahacka do "Doktora Faustusa" Franza
Seitza, czy Wolfganga Treua do "Nieładu i wczesnej udręki" tego samego reżysera, by
przekonać się, jak należy filmować prozę Manna. Niestety, Heinrich Breloer wykazał się
całkowitym brakiem wrażliwości wizualnej jeśli pozwolił Gernotowi Rollowi na takie
ekscesy. Tak to można filmować baśniowo-nostalgiczne reklamy piwa, w których pokazuje
się prastare browary z 1000-letnią tradycją, ale na Boga, nie Manna! Czy ta kamera
oszalała? Czemu ciągle jest w ruchu? Te nieustanne travellingi, najazdy, dziwaczne ujęcia-
to by jeszcze uszło u Burtona czy Jeuneta, ale to ma być adaptacja Manna, tu liczy się smak,
subtelność, wyrafinowanie, wyważenie! Kamera powinna być tak statyczna, na ile się da;
niczym nieuzasadniony taniec kamery zamienia film w kretyńską farsę, a chodzi o to, by w
malarski sposób zakomponować kadr, ruch ma się dokonywać w kadrze, ruch kamery nie
jest sztuką samą w sobie, on ma tylko umiejętnie podkreślać, tudzież kontrapunktować to co
dzieję się w ramie kadru. Czy ktoś się ze mną zgodzi?